شاخص بورس : چشم انداز توسعه 2030 عربستان سعودی در بخش معدن و صنایع معدنی،امضای قرارداد این کشور با بزرگترین فولادساز جهان یعنی بائواستیل چین برای ساخت کارخانه ورق در کنفرانس ماه گذشته و همچنین جذب سرمایه 170میلیارد دلاری عربستان برای این حوزه می تواند تهدیدی جدی برای بخش معدن ایران باشد.
در سال 1996 شرکت معادن عربستان در جهت فعالیت در حوزه معدنی تاسیس شد. در زمان پادشاهی ملک عبدالله این شرکت توسعه یافت و در سال 2010 وزیر نفت عربستان به دستور ملک عبدالله مدیر عامل شرکت منصوب شد. فعالیت های این شرکت عمدتا معطوف بر پروژه های فرا سرزمینی در کنار فعالیت های داخلی بود. بطوری که سهم این شرکت از GDP عربستان در سال 2020 به 10% رسید.
بزرگترین ذخایر سنگ آهن عربستان در منطقه وادی الصوابین قرار دارد که در استان شرقی عربستان قرار دارد. و به پروژه نئوم(پروژه بلند پروازانه 500 میلیارد دلاری) فعلی نزدیک است. عیار سنگ آهن این معادن پایین است و هماتیت با عیار 30 تا 35 درصد است اما این ذخایر برای افق 2030 معدنی عربستان بسیار مهم است.
با توجه به موقعیت خوب جغرافیایی عربستان در کنار بحر حمر و مجاورت آفریقا این کشور در تانزانیا و کنیا معادن سنگ آهن خریداری کرده است.
در کنفرانس دوماه گذشته، عربستان موفق به جذب سرمایه 170 میلیارد دلاری چین و برزیل جهت سرمایه گذاری در بخش معدن گردید. و قرارداد ساخت ورق با شرکت بائو استیل چین ، جهت ساخت بزرگترین کارخانه ورق در عربستان به امضا رسید.
همچنین عربستان مالک 13% سهام مس و نیکل وله نیز هست.
فولاد مبارکه ایران و زیر مجموعه های آن در ایران با تولید 10 میلیون تن ورق کماکان بزرگترین تولید کننده ورق منطقه خاورمیانه و شمال آفریقاست. تولید 2.2 میلیون تن ورق عربستان فعلی تهدیدی برای فولاد ایران ندارد اما برای بازار صادراتی ایران به آفریقا تهدید محسوب میشود.
همچنین در افق 2030 عربستان تصمیم بر تولید بالغ بر 20 میلیون تن فولاد دارد. که برای بازار فولاد ایران بسیار تهدید بزرگی است.
همچنین کشور عمان در افق 2040 خود قصد تولید 40 میلیون تن فولاد را دارد. که به عنوان تهدید دیگری برای فولاد ایران مطرح است.
در حال حاضر تولید گندله عمان 9.6 میلیون تن گندله است.
با توجه به محدودیت های انرژی در کشور ایران دستیابی به افق فولادی 1404 مشکل است و طبق این افق صادرات فولاد ایران در سال 1404می بایست به 15 میلیون تن برسد. و این هدف با گسترش برنامه فولادی عربستان و عمان تا سال 2030 محقق نخواهد شد. و این کشورها بازار صادراتی ایران را خواهند گرفت.
